Jaime Fernández Ortiz – Mozambiken kooperantea
Maua barrutiko herrietan zehar bertako ordezkariekin elkartzeko lanetan nabilela, bertan ezagututako emakumeek gaurko hausnarketa labur hau idaztera inspiratu naute, Emakumeen Aurkako Indarkeriaren Aurkako Nazioarteko Egunarekin lotuta. Agur bero bat.
“Gaur, azaroak 25, mundu osoko milioika ahotsekin bat egiten dugu emakume gehiegiren bizitza markatzen jarraitzen duen errealitate bat gogoratzeko: genero indarkeria. Ez da arazo indibiduala soilik; mugak, kulturak eta maila ekonomikoak zeharkatzen dituen erronka globala da. Adin guztietako neskatila, gazte eta emakumeei eragiten die, haien askatasuna, osasuna, duintasuna eta etorkizunerako aukerak mugatuz.
Afrikan, errealitate hori bereziki gogorra da. Indarkeria fisiko, psikologiko, ekonomiko eta sexualak bere horretan jarraitzen du, eta gatazka armatuek, lekualdatzeek, krisi humanitarioek eta desberdintasun historikoek areagotu egiten dituzte. Mozambiken, eskualdeko herrialde askotan bezala, emakumeen aurkako indarkeriak eguneroko arazoa izaten jarraitzen du, eta sakon errotuta dago. Emakume asko salatzea erraza ez den inguruneetan bizi dira, laguntza-egiturak hauskorrak diren inguruneetan eta babes-mekanismoak oraindik guztietara iristen ez diren inguruneetan.
Hala ere, hemen ere esperantza aurkitzen dugu. Badakigu —eta esperientzia komunitarioak behin eta berriz erakusten du— emakumeek autonomia ekonomikoa dutenean indarkeria jasateko arriskua izugarri jaisten dela. Diru-sarrera propioak, prestakuntza jasotzeko aukera, enplegurako edo ekintzailetzarako aukera errealak dituen emakume batek erabakitzeko gaitasun handiagoa, independentzia handiagoa, abusuzko harremanetatik irteteko tresna gehiago eta ahots gehiago ditu bere familiaren eta komunitatearen barruan.
Emakumeen ekonomiak ez du soilik bere bizitza eraldatzen: gizartea eraldatzen du. Zaurgarritasuna murrizten du, seme-alaben hezkuntza indartzen du, parte-hartze komunitarioa bultzatzen du eta batzuetan belaunaldiak iraun duten pobrezia- eta indarkeria-zikloak hausten ditu.
Gaur bezalako egun batean, arazo honen larritasuna gogoratzeaz gain, Mozambiken eta mundu osoan emakume bakoitza indarkeriarik gabe bizi dadin lan egiteko konpromisoa berresten dugu. Berdintasuna ez da urruneko ideala: politikekin, hezkuntzarekin, errespetuarekin —eta, batez ere, denontzako benetako aukera ekonomikoekin eraikitzen dugun bidea da.
Gaur, borrokatu duten emakumeak ohoratzen ditugu, aurre egiten jarraitzen dutenak eta guk premiaz jokatzea behar dutenak. Indarkeria desagerraraztea ez da helburua bakarrik: erantzukizun kolektiboa da.”
